dinsdag 10 december
Een term die de laatste jaren meer ingang vindt is agro-ecologie. Agro-ecologie is geen technische productiemethode, maar een holistische visie op het landbouwsysteem. Agro-ecologie is zich bewust van de impact van de hele voedselketen. Ook de manier waarop voedsel wordt verdeeld, verwerkt en verhandeld moet eerlijk en sociaal zijn. Er wordt veel belang gehecht aan lokale en traditionele landbouwsystemen.
Principes die bijvoorbeeld terugkomen zijn: het recycleren van voedingsstoffen (bv. mest en compost om de bodem te voeden), de zorg voor een gezonde, van nature vruchtbare bodem, geen gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen, kunstmest of ggo’s. Deze principes worden ook toegepast in de biologische landbouw.
Agro-ecologie heeft echter geen officieel lastenboek en er bestaat geen wettelijk label voor agro-ecologische landbouw. Dit betekent dat er ook niet gecontroleerd wordt of een boer zich werkelijk aan alle principes van agro-ecologie houdt. Zo kan de boer de keuze maken om enkel een paar waarden toe te passen, zoals bijvoorbeeld een eerlijke prijs, maar tegelijk ook gebruik maken van kunstmest.
Steeds meer landbouwbedrijven werken ‘regeneratief’. Regeneratieve landbouw heeft als bedoeling om hulpbronnen zoals de bodem en de biodiversiteit te verbeteren en versterken. Methoden zijn bijvoorbeeld minder bodembewerking, permanente bodembedekking, vruchtwisseling en begrazing, technieken die vaak ook al door biologische boeren worden toegepast. Het gebruik van chemische pesticiden en ggo’s is bij regeneratieve landbouw echter niet uitgesloten.
Ook hier geldt dat regeneratieve landbouw geen lastenboek of controle-organisatie heeft. Dit zorgt voor een vrije interpretatie en maakt de term bijvoorbeeld erg kwetsbaar voor ‘green washing‘.
Biolandbouw heeft veel overeenkomsten met agro-ecologische en regeneratieve landbouw. In de praktijk blijken biologisch bedrijven bijvoorbeeld ook agro-ecologisch te werken. Biobedrijven hebben vaak aandacht voor eerlijke prijzen, lokale aankoop en afzet, duurzame keuzes. Hetzelfde geldt voor regeneratieve technieken: extra bodemzorg is een belangrijke pijler binnen de biolandbouw. Biologische boeren erkennen dan ook de positieve waarden van agro-ecologische en regeneratieve technieken.
Er is echter wel een groot verschil: biologische landbouw kent een lastenboek en Europese biowetgeving. De term ‘biologisch’ is zo wettelijk beschermd. In heel Europa gelden dezelfde regels. Bioproducten worden bovendien gecontroleerd van boer tot winkel. Zo weet je als consument dat je een écht duurzaam product in je winkelmandje legt.
